Woensdagavond 10 november, hief ik voor het eerst dit jaar het glas op het komende nieuwe jaar. Op donderdag, op de poortdag van 11 november, zwaaide de deur immers weer wagenwijd open en begon een 40-dagen-cyclus die, in een grote boog, zal opbouwen naar het volgende momentum op 20 en 21 december 2021: de winter-zonnewende of winter-solstice. Wanneer op die meest donkere dagen van het jaar het licht weer uit de duisternis tevoorschijn komt: dat is voor mij Nieuwjaar.
De komende 40 dagen beschouw ik als een periode van nog meer diepgaande reflectie. Nu betekent dat niet dat ik mij als een kluizenaar uit de wereld zal terugtrekken. Integendeel, ik heb net ontzettend veel performances voor de boeg. Maar of ik nu volop in de ‘spotlights’ sta (bijvoorbeeld in het Mode-museum van Antwerpen) of aan het repeteren ben voor de eindejaars-opera La Bohème: de komende 40 dagen zullen de woestijn opnieuw in mij naar boven halen. Waarmee ik bedoel dat ik mij heel sterk zal terugplooien op mezelf zodat ik de hogere energieën nog fijner zal aanvoelen. Zoveel te meer ik die aanvoel, zoveel te meer ik ze namelijk kan worden, leven en doorgeven. Voordat ik hier verder op in ga, denk ik echter dat het een goed idee is om even kort uit te leggen wat ik onder een ‘poortdag’ versta.
Welnu, onze kalender is niet zomaar een verzameling data maar bestaat uit allemaal verschillende uren, dagen, weken en maanden die als een soort kosmische, energetische klok in elkaar passen. Zoals de Oude Wijzen zeggen: ‘Alles werd afgemeten en heeft z’n tijd.’
In één jaar, zelfs in iedere maand, zijn er verschillende poortdagen. Sommige poortdagen zijn wereldwijd bekend. Al kent men ze niet (meer) onder deze naam. Elf november is zo’n dag. Maar ook 8 augustus die men de Leeuwenpoort noemt. Maria Lichtmis valt dan weer op 2 februari. Merk je op hoezeer de getallen zich herhalen? 11/11; 8/8; 2/2 enzovoort. Dagen die door Meestergetallen (dubbele getallen) gekenmerkt worden én vaak nog eens samen vallen met bijzondere sterrenstanden of planetaire uitlijningen en dergelijke, worden poortdagen genoemd.
Poortdagen zijn die dagen waarop de sluier tussen het Multi-Versum en de Aarde dunner is. De zogenaamde energetische scheiding tussen onze fysieke wereld en de rest van de kosmos doet zich op die dagen eerder als een soort portaal of poort voor. Vandaar de term ‘poortdag’. Doordat de poort als het ware wordt geopend, wordt onze Bron-verbinding veel meer voelbaar. Ook energieën kunnen makkelijker worden aangevoeld. Daarnaast kunnen, als we ons daarop instellen, bepaalde inzichten ons ook vlotter bereiken.
Kortom: poortdagen zijn de ideale dagen om een ritueel neer te zetten en om aan zelf- of lichtwerk te doen omdat deze bijzondere dagen als het ware kruispunten van tijdgolven zijn, die het ontvangen van kosmische kennis soepel laten verlopen. Maar zoals gezegd: je moet er natuurlijk wel voor open staan. Of hiertoe bereid zijn.
Als je je open stelt voor deze dagen, stel je je open voor de kosmische leer of kosmische kennis. Het doel hiervan is het verhogen van jouw individueel bewustzijn en aldus het versnellen van jouw transformatie-proces. Of nog: het ontwikkelen van jouw innerlijke groei door je te helpen ontwaken uit de lange slaap van onbewustzijn waardoor je van je ware zelf vervreemd en afgescheiden bent geraakt. Ja, waardoor je het kosmische zicht hebt verloren op wie je werkelijk bent.
Wanneer je jezelf volledig wilt leren kennen, dan is het niet verwonderlijk dat je ook de duistere, geheime en nog onontdekte kanten van jezelf onder ogen zal moeten zien. Het is gemakkelijk om over jezelf te staan roepen dat je in dit of dat gelooft en daar of daarvoor staat. Maar wie geeft graag aan zichzelf toe dat hij/zij bijvoorbeeld erg angstig is, uitdagingen liever uit de weg gaat of egoïstisch is en uit is op gemak en comfort zonder daarvan iets te willen inboeten?
Waarom is dat alles zo belangrijk? Welnu, als je jouw frequentie of trilling verhoogd, door het innerlijke (licht-)werk dat je aan jezelf verricht, ga je steeds meer vanuit je ziel leven en niet langer vanuit je ego. Als je begrijpt dat het lagere ego vooral bang is (vooral voor de dood … van het ego!) en daardoor alles in hokjes opdeelt die het vervolgens tegen elkaar uitspeelt, dan zul je ook begrijpen dat een bezield leven gelijk staat aan vrijheid, blijdschap, harmonie en vrede. En kijk… wanneer steeds meer mensen deze frequentie in zichzelf ontdekken, dan komt het Aardse paradijs als vanzelf terug in zicht!
In een artikel dat ik onlangs voor het tijdschrift Bloom schreef (en dat in hun december-special zal worden gepubliceerd) vergeleek ik deze (noodzakelijke) transitie met de overgang van zwart/wit naar kleur. De mist trekt als het ware op. De lucht die je inademt voelt zuiverder, en ziet er ook veel mooier uit. Alsof je jarenlang in een gesloten kamer zat waarvan de gesloten deuren en ramen nu eindelijk weer allemaal worden geopend!
Herinner je je het verhaal van de oude Griek Plato? Daarin beschrijft hij het leven van de gevangenen van de grot. Het wordt stilaan steeds meer duidelijk dat wijzelf de gevangenen van onze eigen grot zijn. Alles wat ons te doen staat, is ons bewustzijn zodanig te verruimen dat we als het ware ontsnappen en voorbij gaan aan de illusies die ons al zoveel jaren door zoveel lagere goden worden aangeboden.
Mensen die ‘helder’ zijn (bijvoorbeeld helder-ziend, -horend, -voelend of -wetend), merkten dat zij tijdens poortdagen veel gemakkelijker bepaalde informatie doorkregen en dat zij deze gaven, om voor de hand liggende redenen, nog sterker mochten ontwikkelen en vervolgens doorgeven. Uiteraard hanteert elk tijdperk, elke eeuw, ja zelfs elke kleinere periode, zijn eigen taal. Tegenwoordig spreken deze mensen graag van golven – golven van licht – waarop men kan blijven ‘surfen’ totdat het volgende ‘momentum’ zich weer aandient. Ze moedigen andere mensen vurig aan zich hiervoor open te stellen zodat ze het vervolgens helemaal zelf kunnen beleven.
Je moet mij dus vooral niet op mijn woorden geloven. Hoewel ik natuurlijk hoop dat zij je zullen inspireren en je nieuwsgierig zullen maken en prikkelen. Er valt, ondanks onze huidige omstandigheden, immers nog zoveel te ontdekken, te leren en te delen!
Ondanks onze huidige omstandigheden? Wat ik daarmee bedoel is dat er momenteel en wereldwijd heel wat afleidings-manoeuvres plaatsvinden. Die maken het bepaald niet gemakkelijk om de kansen die het evoluerende Heel-Al ons biedt, ook daadwerkelijk te grijpen en vervolgens te benutten. Het ene heeft te maken met een virus, het andere met ons klimaat. Er zijn er nog maar allemaal zijn ze met elkaar verweven. Uiteraard drukken deze zaken ons nog veel meer met de neus op de feiten. Men is het er in feite over eens: er moet iets veranderen. En dringend. Eigenlijk is het al te laat. Alleen: hoe doen we dat? Hoe pakken we dat nu concreet aan?
Nauwelijks wordt deze vraag gesteld, en hop, de meningen van evenzoveel mensen buitelen over elkaar heen in een spel dat steeds meer chaos lijkt te vertonen.
Het leven is geweldig en fantastisch maar ook oh zo broos en kwetsbaar. Of is het juist heel sterk en moedig en dapper? Strijdt alles volgens de wet van de sterkste? Of vindt er een samenwerking en verbinding plaats die de grenzen van onze fantasie oprekt tot ver voorbij wat we ons nu nog maar voorstellen kunnen? Als ik heel aandachtig ben en kijk en luister naar wat mijn ziel mij over deze kwesties te zeggen heeft, dan weet ik dat we het laatste mogen geloven.
Waar het op neerkomt, is dat we ons middenin een heuse, gigantische paradigma-verschuiving bevinden. De evolutie heeft ons allen naar dit ene punt geleid. Het punt waarop we met z’n allen als het ware tegen de muur zijn komen te staan. Of voor de afgrond. Dit ene punt – sommigen spreken van een singulariteit – noemen we evengoed een revolutie. Het gaat om een omwenteling van zulke gigantische afmetingen dat de meesten van ons de grootste moeite hebben met het behappen ervan. Dit komt omdat ze als het ware continu worden afgeleid door de schaduwen die inmiddels zodanig op hun netvlies staan gebrand dat de illusie de plaats van de werkelijkheid heeft ingenomen. Zouden deze mensen al langer bezig zijn met het zelf- en lichtwerk waarvan ik hierboven reeds sprak: ze zouden deze afgrond, deze storm, deze enorme chaos niet alleen hebben zien aankomen maar zelfs lang van te voren hebben voorspeld!
Vandaag staat opnieuw onze menselijkheid op het spel. Wat het betekent om mens te zijn. Ieder van ons dient op deze vraag dringend een antwoord te vinden. En dan heb ik het niet over onze menselijkheid in de traditionele zin van het woord. Wat ons mens maakt – de informatie die ons vertelt wat ons mens maakt – dient immers niet langer van het lagere ego te komen maar van de hogere ziel! Het zijn onze ziel-inzichten die ons zullen leiden en ons pad zullen verlichten; niet de vuren van het veel lagere ego! Die bouwen namelijk slechts luchtkastelen. Of, om het met meer moderne woorden te zeggen: virtuele realiteiten.
Diep vanbinnen weet iedereen al veel langer hoe het zit. En natuurlijk is het nog niet te laat! Ieder ontwaakt nu eenmaal op zijn/haar eigen tempo. Sommigen zullen moeten worden wakker geschud en anderen zullen pas weer ontwaken, lang nadat ze zijn overgegaan… De ziel weet hier echter wel raad mee.
Ach, we wisten het al een tijdje. Het voorstellingsvermogen van de mensheid gaat vooraf aan heel wat uitvindingen en is daardoor tegelijkertijd een soort barometer van onze soort. Daarom is het heel belangrijk dat we beseffen dat alleen wijzelf verantwoordelijk zijn voor ons eigen voorstellingsvermogen. Laat je (je ego) niet verleiden door de schaduwen – de geprojecteerde illusies – in Plato’s grot. Laat je niet misleiden, of nog beter: afleiden! Het enige, echte werk dat ieder van ons hier en nu dient te doen, is het ‘naar binnen gaan’. Daar waar wij onszelf aan onszelf bekennen, in het oog van de storm, in de stilte, in de kern van onze ziel, zullen alle antwoorden ons gegeven worden. En dan zullen we zien dat wie wij zijn – wie wij echt zijn! – een enorme impact kan hebben én heeft op de uitwerking van alle uitwendige zaken op deze planeet. Veel van onze problemen zouden in één klap kunnen worden opgelost… mits genoeg mensen dat zouden beseffen en daar vervolgens naar zouden handelen! Je kent de volgende woorden vast wel: ‘Wat als er ergens oorlog was… en niemand zou gaan?’ Dit gaat over precies hetzelfde. Zo sterk en krachtig zijn wij!
Onthoud: wie uit angst zijn lagere ego blijft volgen, wordt straks wakker in de een of andere distopische maatschappij waar ongelijkheid en onrechtvaardigheid nog steeds de klok zullen slaan als waren het twee wijzers. Wie echter volledig vanuit zijn/haar ziel gaat leven, zal als vanzelf de illusies één na één doorprikken en zo doende, zelf terug één-worden met datgene dat er altijd al was en er ook altijd zijn zal. Ik heb het over liefde en licht, wijsheid, vrede en harmonie.
Ik sluit deze blogpost graag af met de warme woorden van de jonge Christina Von Dreien en de wijze raad van de nog jongere Amy (Angel Kgwedi).
De druk op het fysieke vlak neemt toe en energetisch is er ook veel in het veld aan de hand. Als we momenten hebben, waarop we ons onzeker voelen, angstig zijn, of overweldigd voelen, is dat begrijpelijk en we moeten onszelf daar niet om veroordelen. Maar we mogen niet vergeten, hoeveel Kracht en Licht er in ieder van ons is. (…) We hebben op Aarde veel mensen, die diep slapen. En hoewel we ons in zo’n veld bevinden, is het ons gelukt om wakker te worden. En elke dag slagen steeds meer mensen erin, ondanks of dankzij de omstandigheden, om wakker / bewust te worden. (…) En dat kan alleen maar zijn, omdat iedere lichtwerker zoveel Kracht in zich heeft. (Christina)
Onze beschermers zijn er ALTIJD voor ons. Ze willen ons helpen oude pijn en verdriet los te laten zodat we terug al onze krachten krijgen die we vergeten zijn en dat we dan opnieuw leren samenwerken in de nieuwe wereld. Ze willen ons graag helpen om een nieuwe wereld op te bouwen. Ze hebben ons hiervoor nodig en daarom moeten we sterk, lief en dankbaar zijn. (Amy)
Alvast een heel gelukkig Nieuw Jaar!
Liefs,
Ilse
P.S Deze blogpost is aanzienlijk langer dan de vorige posts omdat ze als column verscheen in de nieuwjaar-editie van het tijdschrift van La Verna
Vond je deze info meer dan de moeite waard? Klik dan hier.
Klik hier om terug te gaan naar de blog.