Deze blogpost maakt deel uit van Why I live in Antwerp, het nieuwe solo-project van Isle of the Sky

Normaal gesproken, als alles volgens plan was verlopen, zou de eerste dag van December 2020, het begin zijn geweest van Why I live in Antwerp, het nieuwe kunstproject van mijn muzikaal alter ego Isle of the Sky dat dit jaar door de stad Antwerpen met een subsidie werd bekroond.

Het is moeilijk om te zeggen waar en wanneer ik zou hebben opgetreden, nu de communicatie met de mensen in de business de hele tijd verstoord wordt door externe maatregelen. Maar zoals gewoonlijk heb ik besloten er het beste van te maken. Dat betekent in dit geval dat ik het project toch laat doorgaan, zij het op een andere manier dan gepland. Waarom? Omdat, spiritueel gezien, deze maand december 2020 een heel bijzondere maand is. Met verschillende vloedgolven van gecodeerd Licht die onze planeet én ons bewustzijn nu in versneld tempo overspoelen.

Why I live in Antwerp werd/wordt gecreëerd om als een soort vertaal-schakel op te treden tussen die vloedgolven en de mensheid op deze planeet. Daarom lanceer ik ook vandaag, op 2 december 2020, deze blog.

Op 30 november om precies 22:22 uur, terwijl de volle maan boven Antwerpen zich achter een deken van mist verschool, lanceerde ik een eerste voorproefje – a full moon pre-taste noemde ik het – van de soundtrack die ik maakte. Je kunt het hier op mijn YouTube-kanaal bekijken.

Maar laten we teruggaan naar de start van, en de redenen waarom ik dit project in de eerste plaats ben begonnen.

We herinneren ons allemaal de maand maart 2020. Plotseling stopte de wereld met draaien en voor we het goed en wel beseften, hadden we onszelf opgesloten in onze huizen. Ik verwelkomde dit gevoel omdat ik het ergens al had zien aankomen. De afgelopen jaren waren als een op hol geslagen paard dat onherroepelijk voort draaft en onmogelijk te stoppen is. Tenzij we iets drastisch veranderen. Voor mij kwam deze periode dan ook als een opluchting. Eindelijk kwam het paard tot stilstand. Eindelijk kon de mensheid op deze planeet de tijd nemen om terug te keren naar werkelijk en diepgaand inzicht en zich richten op haar gezond verstand. Want, laten we eerlijk zijn, dit virus is als een schakel in een lange keten van oorzaken die allemaal hebben geleid tot waar we ons nu bevinden. En waar dat is, is niet waar we echt willen zijn. Tenminste: Ik heb een heel andere kijk op hoe deze planeet eruit zou kunnen zien. En dat beeld heeft niets te maken met angst en paniek en cijfers die desgewenst gemanipuleerd worden of slechts wanneer het sommigen uitkomt. Er is nog veel werk aan de winkel. En een van de dingen die ik persoonlijk wilde doen was een tegenwicht bieden.

Op dezelfde manier als het virus werkte, zo zou ik te werk gaan. Een project dat een aantal van mijn vaardigheden zou combineren en dat onverwacht en verwacht opduiken zou. Eerst in Antwerpen, dan buiten Antwerpen, om op die manier een reeks van concentrische cirkels te creëren in het totale energieveld dat ons omringt en beïnvloedt.

Een project dat zou proberen te communiceren met een wereld in crisis, en waarbij een catharsis zou worden aangeboden. In de duisternis van het voorbije tijdperk is immers een zaadje gerijpt dat midden 2020 de voorlopig laatste oproep van het Licht heeft beantwoord.

Laat het duidelijk zijn: dat wat op deze dimensie wortel begint te schieten is niets meer of minder dan een nieuw Gouden Tijdperk. En wij zijn het, wij allen, die nu de verantwoordelijkheid hebben om samen verenigd te staan en op te treden als haar vroedvrouwen en -mannen.

Concreet betekent dit voor mij dat dit project mij zou helpen mijn bewustzijn te verankeren, zodat het zich zou uitstrekken naar, en verbinden met anderen. Ik vind dit trouwens niet gemakkelijk om te doen, maar ik heb wel het gevoel dat het deel uitmaakt van mijn missie.

Een van de eerste vroedvrouwen die ik heb bereikt en met wie ik via mail contact heb gehad, is Judith Küsel. Haar boek Why I was born in Africa was het eerste boek dat ik las in de periode dat ik de voorlopig laatste oproep van het Licht beantwoordde. Judith woont in Zuid-Afrika. Toevallig mijn reisbestemming in de exacte periode waarin ik haar boek las. Vanwege de wereldwijde situatie heb ik mijn trip moeten afzeggen. In gedachten, in Spirit, ging ik echter wel, en daarmee hielp ik de Oude Kosmische Kennis naar voren te brengen: dat wat heilig is, moet immers worden verdedigd.

Liefs

Ilse

(Foto: Sofie Silbermann)

 

Vergeet niet je (gratis) te abonneren op mijn YouTube-kanaal en/of volg me op Facebook of SoundCloud

Graag op de hoogte blijven? Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief!

Klik hier voor de volgende blogpost.