Deze blogpost maakt deel uit van Why I live in Antwerp , het nieuwe solo-project van Isle of the Sky

De Waterman-maand februari loopt op haar einde. Ik ben nog steeds zwaar onder de indruk van bepaalde informatie die mijn eigen visioenen enkel bevestigen (zie mijn vorige blog-post ) en uiteraard leidt dit tot een toename van mijn kracht en zelfzekerheid. Kleine overwinningen op mezelf, zo verwoordde iemand het laatst, en daar kan ik me volledig vinden. Het komt er op aan de juiste dingen te zeggen, tegen de juiste persoon, op de juiste plaats, op het juiste tijdstip, op de juiste manier. Een hele levenskunst!

Op 14 februari – niet toevallig de dag van de Liefde (van Valentijn) – nam ik met Why I live in Antwerp deel aan de Week van de Belgische Muziek. Een paar dagen ervoor werd het nummer Animal Perfume door de Belgium Music Addicts toegevoegd aan hun Electronica playlist op YouTube!

De ervaring – te kunnen op treden voor een live publiek dat min of meer toevallig in de buurt was – valt nog steeds moeilijk in woorden te vatten. Ik voel me als een prinses of een koningin uit een lang vervlogen koninkrijk dat haar volk vanuit de openstaande ramen begroette, toesprak en toezong.

Ik had de keuze uit 10 nummers. Tien soundscapes en liedjes. Of een persoonlijke vertaling van de eerste tien maanden van het buitengewone jaar 2020.

1) Een soundscape waarin de opera Rusalka weerklinkt. Omdat ik tijdens de jaarwisseling een ‘stil lid van het koninklijk hof’ speelde. Deze opera gaat trouwens over mysterieuze waterwezens die op zoek zijn naar een authentiek bestaan. De link met vluchtelingen die op zee verdrinken is niet vergezocht … De link met de Schelde ook niet. Water verbindt ons.
2) Begin februari ging de film van Thomas in première in Burkina Faso / Afrika. De film kaart de problematiek van de verwoestijning aan. Wist je dat er drie manieren zijn waarop je een boom kan omhakken? Slechts twee daarvan zijn menselijk.
3) Ooit zag ik een lijk in de Schelde drijven. Het voelde als een zonsverduistering en deed me terugdenken aan Atlantis; aan de duistere machten die bezit van de mensheid namen.
4) Tijdens de eerste lockdown stak ik meermaals over naar ‘de andere kant’ om met vernieuwde inzichten terug te keren.
5) Wat zouden we zonder de Liefde en de Wijsheid zijn, de Zon en de Maan?
6) Alles wringt en steunt en keert zich binnenste buiten: de geboorte van het Nieuwe Tijdperk is een feit!
7) De wereld hapt naar adem.
8) Een strijdlied borrelt in me op. Ik sluit me aan bij onze voorouders.
9) Het Nieuwe Tijdperk – de Nieuwe Aarde – is als een pasgeboren baby. We wiegen haar zachtjes om haar te doen wennen aan het Licht … en het donker.
10) De authentieke stemmen van de inheemsen uit het Amazone-gebied klinken tijdloos en eindeloos. Ze hebben overschot van gelijk: dat wat heilig is, moet beschermd worden.
Uiteindelijk werd het een korte intense set waarbij ik begon en eindigde met ‘Mystery Land’ (de nummer 8 uit de lijst).
Hoe fijn was het om zelfs buren, waarmee ik nooit werkelijk contact had gemaakt, uit hun ramen te zien hangen! Er werd gefilmd en gedanst dat het een lieve lust was. Dagen nadien voelde ik nog steeds tintelingen over mijn hele lichaam.
En er was nog iets. Ik noem het een puzzelstukje. Zie je, door mijn optreden live vanuit het openstaande raam op de verdieping te brengen, dienden mijn benen zich te verlengen, eerste voeten de Aarde goed kunnen raken. Tegelijkertijd strekte mijn lichaam zich bovenaan zodat ik ook de hoogste verdiepingen kon aanraken. Wat bleek nu? Dit merkwaardige gevoel bleek mooi aan te passen bij iets wat ik al jaren voel en wat er sinds juli 2020 nog een extra dimensie is: mijn Licht-lichaam is zich steeds meer gewaar aan het worden van haar eigen gigantische afmetingen en neemt haar ware gedaante terug aan: die van de Levensboom waarbij elke vertakking een dimensie voorstelt.
Dit is trouwens niet enkel een persoonlijk verhaal. Neen, het gaat om een ​​collectief gegeven en hoort bij het ontwaken van onze soort. Heel veel mensen hebben momenteel last van hun ruggegraat en dan vooral de onderrug. Dat komt mijn inziens omdat het Licht-lichaam zich aan het ‘ontrollen’ is. Dat is voor het fysieke fysieke lichaam – dat slechts rond de 1 meter en zoveel meet – een enorme opgave! Beeld je dat namelijk eens in! Twee lichamen, waarvan 1 lichaam zoveel kilometers lang is; en een ander dat slechts 1 meter en zoveel meet. En die twee dienen met elkaar overeen te komen, op elkaar af te stemmen en te resoneren. Zie je, de wervelkolom fungeert namelijk als een soort geleider van energie. Je kan je het voorstellen als een energie-brug of een stemvork. (Meer hierover vind je in mijn beide boeken.)
Nauwelijks bekomen van deze diepgaande transformerende inzichten, of ik kreeg deze post van Judith Küsel onder ogen. Ze publiceerde ‘m op 13 februari, de dag voor mijn mini raamconcert. Ik las ‘m op de 16de. Neen, toeval bestaat niet. En wederom voel ik mij gesteund. Dat is te zeggen: geruggesteund.
Liefs,
Ilse
Vergeet niet je (gratis) te abonneren op mijn YouTube-kanaal en/of volg me op Facebook of SoundCloud
Graag op de hoogte blijven? Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief!
Klik hier voor de volgende blogpost, en hier voor de vorige.