Deze blogpost maakt deel uit van Why I live in Antwerp, het nieuwe solo-project van Isle of the Sky
Vandaag 28 januari 2021 verschijnt de eerste volle maan van dit nieuwe jaar en meteen al staat die in het teken van Leeuw. Een rechtstreekse verbinding en voorbereiding dus op de Leeuwenpoort van 8 augustus 2021. Ook de nieuwe maan stond trouwens in het teken van Leeuw. Allemaal goed en wel hoor ik je zeggen, maar waarom is dit van belang voor mij of dit project?
De Grote Conjunctie van 21 december 2021 in gedachten, mogen we nu wel zeggen dat we het nieuwe Waterman-tijdperk zijn ingegaan. Dit betekent dat alles, maar dan ook werkelijk alles, op het punt staat grote veranderingen te ondergaan. Zaken die we momenteel (nog) voor ‘normaal’ of ‘heel gewoon’ beschouwen, zullen dat binnenkort niet meer zijn. En zaken die we nu als totaal onmogelijk, onrealistisch of magisch bestempelen, worden stilaan steeds meer de norm. Kortom: de wereld zoals we die nu kennen, zal volledig op z’n kop worden gezet. Voor de volledigheid is het echter beter te spreken van een terugkeer naar hoe het eigenlijk was, en werd bedoeld voordat bepaalde krachten er zich mee gingen moeien en het laken naar zich toe trokken. Met alle gevolgen van dien.
Neen, de verwarring en chaos die ons momenteel omringen, zijn niet toevallig hier en nu. Beiden zijn spelers in een spel dat uiterst geraffineerd gespeeld wordt. Aan de ene kant heb je hen die het oude bij het oude willen laten. Dat wil zeggen macht en geld voor hen en wij, het volk, dat daarvoor dient te op de draaien. Deze poppenspelers teren op hen die zich van geen kwaad bewust zijn en daarom noemde Plato hen de gevangenen. Ze slapen. Niet wetende dat ze slapen.
Aan de andere kant heb je hen die een nieuwe wereld voor ogen hebben. Een gezonde wereld met gezonde lucht, voedsel en water. Eentje waar gelijkheid de norm is. Waar alles goed wordt verdeeld en geen armoede, onrecht of oorlog heerst. Een waar paradijs op Aarde. Degenen die deze visie aanhangen, noemde Plato degenen die uit de grot ontsnapt waren. Ik kan daar uit eigen ervaring aan toevoegen dat er gradaties van ontsnappen bestaan. In eerste instantie kan je kwaad worden en lastig, want het licht buiten de grot kan je zodanig verblinden dat niet alleen jijzelf maar ook je medemensen daar enkel last van ondervinden. Jouw ogen hebben tijd nodig om te wennen. Jij hebt tijd nodig om aan de nieuwe werkelijkheid te wennen. En de mensen om je heen hebben tijd nodig om aan jou te wennen. Wanneer dat uiteindelijk gebeurt, staan je aantal andere ‘problemen’ te wachten. Immers, wanneer je de anderen die nog slapen wakker wil maken, blijken zij daarvoor totaal geen interesse te hebben. Integendeel. Je wordt beschimpt, uitgelachen, verwenst. Het kan ook helemaal uit de hand lopen. Zodanig zelfs dat men je pijn doet. Sommigen werden/worden er zelfs om vermoord. Ja, het leven als ontsnapte uit de grot kan weleens dik tegenvallen… wanneer je naar beneden, naar de binnenkant van de grot blijft kijken.
De kunst is om tot het besef te komen dat er een tijd voor alles is. Je zal je eigen tijd dus dienen te leren doseren. Dat wil zeggen dat je zelfstandig buiten de grot leert te leven. Dat kan in het begin best eenzaam zijn. Maar sterven doe je bij wijze van spreken ook alleen. Bovendien is ‘eenzaam’ een begrip dat geworteld is in de oude wereld, toen je nog in de grot leefde. Wanneer je namelijk leert om op je eigen benen – en niet die van iemand anders! – te staan dan blijkt al gauw dat je helemaal niet alleen bent. Alles in dit leven is immers met elkaar verbonden. Dat is niet enkel een natuurkundig of filosofisch gegeven, het is ook werkelijk voelbaar. Dat komt omdat je terugkeert naar je oorspronkelijke staat van zijn waarbij je hart zich als een bloem opent en je bewustzijn zich zodanig uitbreidt dat het terug kosmisch wordt. Het magnetische veld waarbinnen wij bestaan – de Aarde – strekt zich immers nog veel verder uit.
In de nieuwe wereld – de nieuwe Aarde – zijn begrippen als multidimensionaliteit, interdimensionaal reizen, tijdlijnen-springen, telepathie, onmiddellijke manifestatie-kracht enzovoort aan de orde van de dag. En voor ik het vergeet: de nieuwe wereld huist bovendien een heel aantal liefdevolle Lichtwezens die niets liever zouden willen dan terug met ons samen in harmonie te leven.
Ooit, lang lang geleden, toen de dieren nog met de mensen praatten, en de natuurwezens en elfen nog niet verbannen werden, leefde de mens in vrede en harmonie met alles waarvoor de natuur-, de water- en de Kristallijne Piramidewereld stonden. De levensaderen van onze prachtige planeet zorgden voor energiebanen (meridianen/leylijnen) die alles en iedereen ten goede kwamen.
Waarom zou dat nu niet meer mogelijk zijn? Omdat een aantal van ons hierin niet (meer) gelooft? Omdat ze slapen en denken te dromen? Of omdat sommigen dit écht niet willen omdat ze inmiddels weten wat er allemaal mogelijk is… Weet je, het doet er eigenlijk niet toe wat anderen willen. Zaak is dat jij weet wat jij wilt. Dat je naar binnen gaat en leert luisteren naar dat wat je eigen ziel – je hogere Zelf – je te vertellen heeft. Wedden dat we uiteindelijk dezelfde magische droom delen? Iedereen wil diep van binnen toch eigenlijk maar één ding en dat is simpelweg gelukkig zijn.
Toegegeven: op dit moment is de weg die naar geluk lijdt, bezaaid met allerlei obstakels. Het lijkt alsof je veel geld moet hebben. Alsof je keihard werken moet. Over lijken lopen. Niets is minder waar. Het is een cliché maar zoals alle clichés… ‘Er is geen weg naar blijdschap/geluk; blijdschap/geluk is de weg’.
Hoe de toekomst er binnenkort ook voor jou zal uitzien: het komt erop neer dat je je slachtoffer-rol stilaan achterwege laat en volledig in je eigen kracht gaat staan. Dat je als een Leeuw of Leeuwin je oer-kracht aanboort en niet uit schrik terugdeinst voor bepaalde consequenties. Op een gegeven moment is het namelijk van het grootste belang dat je een standpunt inneemt en je eigen keuze maakt. Wie ben jij? Wat kom jij hier doen? Vanwaar kom jij? Waar wil jij naartoe? Dat zijn de vragen die nu de hoogste prioriteit verdienen. Er staan ons grootse dingen te wachten en wij allen – ieder van ons – spelen hierin een rol van betekenis. Welk gewicht leg jij in de schaal? Welke kant zal het daardoor voor ons allen opgaan?
Ik weet wie ik ben. Ik weet waarom ik hier ben. Ik weet waar ik vandaan kom. Ik weet ook waar ik naartoe wil, wat ik kies. Daarom opnieuw een ritueel bij volle maan. Omdat dan de sluiers die momenteel al zo dun zijn, nog een stukje dunner worden en alles en iedereen op die momenten nog gevoeliger is voor wat er plaatsvindt in het magnetische, alles-verbindende mensenveld.
Wat ik precies doe, heeft te maken met de tijd te nemen voor een aantal zaken die anders in het geraas van de oppervlakkige wereld verloren zouden gaan.
Ik neem de tijd om stil te staan, te ademen. Tijd om diep te gaan. Te voelen. Tijd om volledig bij mezelf thuis te komen, bij de Bron. Tijd voor contact. Contact dat er altijd al is, maar nu in het bijzonder. Tijd voor ont-moeting. Weerzien. Opluchting. Ontlading. Tijd om te bedanken. Om me helemaal leeg te maken en het eeuwig brandende Licht door me heen te laten stromen. Tijd om de stilte te doorbreken met waarachtige woorden die mijn diepste wensen en intenties kracht bijzetten. Tijd om zaken te uiten die mijn hart of mijn gemoed bedrukten. Tijd om hulp en heling te vragen. Tijd voor genezing en tijd voor feest. Opluchting. Extase.
Laat ik dit nogmaals benadrukken: ik doe dit omdat bij volle maan alles en iedereen nog een stukje gevoeliger is. Wanneer dus je goede intenties het magnetische alles-verbindende mensenveld binnengaan, kan je ervan op aan dat ze daar dingen in gang zullen zetten die nadien doorsijpelen naar de fysieke mensenwereld.
Is dit een soort van manipulatie? (Die vraag krijg ik wel eens.) Nee. Het heeft niets met manipulatie te maken omdat ik vertrek vanuit mijn eigen locus van bewustzijn (zie Lieve Hemel p.43). Wat ik doe is mijn eigen straling toelaten zich te manifesteren. In feite is die straling er altijd al. Maar het wordt nog een stuk intenser wanneer je dit ook bewust leert te zien. Weet je nog: de ogen die dienen te wennen aan het Licht, ‘buiten de grot’? Dat Licht zit natuurlijk in jou. Jij bént dat Licht. Buiten de grot, op een hogere dimensie, ben jij een stralend Lichtwezen. Hierbinnen de grot, op de Aarde, op een lagere dimensie, ben jij een stralend lichtwezen dat een fysiek lichaam heeft aangenomen teneinde deze ervaring te kunnen hebben. Dat dat lichaam kan overkomen als een soort gevangenis, brengt ons weer terug bij de gevangenen van Plato’s grot.
Laat je dus niet van de wijs brengen. In tegenstelling tot wat de katholieke kerk ons eeuwenlang heeft wijs gemaakt, hoef jij hoeft nergens naartoe om de Hemel te ervaren. De Hemel zit in jou en jij staat in de Hemel. Zoveel te meer mensen dat leren begrijpen, zoveel te sneller zal de Hemel op Aarde zich ook daadwerkelijk manifesteren. Mocht je het nog niet hebben begrepen: deze blog-post is een uitnodiging om vanavond bij volle maan met mij mee te doen. Wij ZIJN immers de Nieuwe Aarde!
Liefs,
Ilse
P.S Onthoud: de Waarheid ervaren is een ervaring van vrede die geen tegenstelling heeft; een ervaring van Licht dat geen schaduw heeft.
(Foto: ?)
Vergeet niet je (gratis) te abonneren op mijn YouTube-kanaal en/of volg me op Facebook of SoundCloud
Graag op de hoogte blijven? Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief!
Klik hier voor de volgende blogpost, en hier voor de vorige.