Deze blogpost maakt deel uit van Why I live in Antwerp, het nieuwe solo-project van Isle of the Sky
Why I live in Antwerp? Waarom ik in Antwerpen woon? Laten we eerlijk zijn: Antwerpen is een klein dorp met grootstad allures. Het ligt op een boogscheut van Brussel, de hoofdstad van Europa, en Amsterdam, Parijs, Londen en Berlijn zijn op slechts uren verwijderd. Centraal gelegen dus. Toch zijn dat niet de hoofdredenen waarom ik destijds voor Antwerpen koos. Dat komt door de Schelde.
Ah, de Schelde. Telkens als ik aan deze golvende levensader sta of zit, voel ik mij verbonden met de hele wereld. Het is slechts water dat ons scheidt, zo denk ik dan. Maar er is meer. Wanneer ik mijn neus in de lucht steek, is het alsof ik allerlei geuren ruiken kan. En zo gaat dat ook met klanken en kleuren. Onder mijn voeten mogen zich dan wel de restanten bevinden van vele inmiddels verloren gegane beschavingen, hier aan de Schelde, hier en in de hogere luchtlagen, bevindt zich het heden én de toekomst.
Toen ik als kind tijdens mijn bijna-dood-ervaringen/visioenen herhaaldelijk uit mijn lichaam trad, bewoog ik mij op een ritme dat verbonden was aan hetzelfde ritme van de Schelde. Dan steeg ik heel langzaam op en onder mij werd het uitzicht dan steeds meer uitgebreid. Mijn woonplaats kon ik in zijn geheel overschouwen maar voordat zich hetzelfde voordeed bij de grotere stad Hasselt, liep mijn vlucht of beter gezegd mijn hemelvaart reeds richting Antwerpen. Vaak bleef ik een tijdje ‘hangen’ en kon ik Brussel en Antwerpen, Parijs en Amsterdam zien liggen. Ook de Schelde met al haar vertakkingen staan me nog duidelijk voor ogen. Berlijn lag schuin achter mij en in het donker. Londen lag rechts van mij achter een soort van watergrens en was daardoor onzichtbaar. Zoveel jaren later besef ik maar al te goed dat de watergrens de Noordzee was/is.
Wanneer ik tegenwoordig in de Geest – in Spirit – naar bepaalde plekken reis, dan gaat dat nog steeds via dezelfde weg als destijds. Met dit verschil dat ik nu aan de Schelde woon en veel sneller op de grote snelweg kom die het Noorden met het Zuiden verbindt. In de hogere dimensies bestaan namelijk net zo goed wegen en die monden allemaal uit in steeds grotere snelwegen.
Van de breedtegraden en lengtegraden heb je natuurlijk al wel eens gehoord. Samen geven zij immers een geografische positie-aanduiding. Dat deze lijnen, dit raster, in feite teruggrijpt op leylijnen, het kristallijne grid en het oeroude begrip Axis Mundi (Latijn: as van de wereld of wereldas) is bij een breder publiek veel minder bekend.
De wereldas is een centrale verbindingslijn die tussen het zichtbare en onzichtbare loopt, tussen de wereld en de hemelse sfeer of sferen. Het is de centrale lijn waar alles om draait, zowel letterlijk als figuurlijk. Wie bijvoorbeeld uit de hogere dimensies komt en van buiten de Aarde, zal deze wereldas zien als een stukje ’touw’ van een oneindig lang touw dat de Aarde met zoveel andere ‘Aardes’ verbindt. Alsof de Aarde een parel is in een kosmische kralenketting. Daarnaast zal de Axis Mundi eveneens als de hoofd-toegang tot onze planeet worden beschouwd.
Wie vanop de Aarde in de hogere dimensies wenst te reizen, maar de Aarde niet volledig wenst te verlaten, zal zich eveneens op de wereldas oriënteren en gebruik maken van al haar vertakkingen. Het beeld dat dit gegeven het best laat zien en uitlegt, is dat van de Levensboom (Yggdrasil) waarvan de stam de wereldas weergeeft. Een iets meer moderne weergave is de esculaap, de staf van Asklepias, en de vergelijkbare caduceus. De staf is daarin de as zelf en het slangensymbool of de slangen zijn de begeleidende bewakers van en naar de andere wereld.
De tantrische yoga levert ons vervolgens de inwendige replica hiervan. De kundalini is een pad langs de ruggenwervelkolom waarlangs de oerkracht, gesymboliseerd als slang, moet oprijzen naar de hoofdchakra om verlichting te bereiken.
Degenen die hun inwendige en uitwendige constitutie op elkaar weten af te stemmen, en deze kunst onder de knie hebben, reizen als Ingewijden over de wereldas om kennis en macht van de andere wereld aan te voeren. De Axis Mundi is dus niet enkel een verbinding maar letterlijk een verbindingspad voor wie de techniek beheerst om het te bereizen.
De Axis Mundi wordt ook vaak verzinnebeeld als een touw naar de hemel, of een ladder met treden (zoals de Jacobsladder), een pilaar, staf of smalle hoge zuil (obelisk).
Het is in mijn ogen veelzeggend dat het begrip Axis Mundi in vrijwel alle culturen op Aarde voorkomt, maar vooral een uitdrukkelijke rol speelt in wereldculturen waar sjamanisme en animisme de boventoon houden: de oudste dus.
In tegenstelling tot wat de huidige wetenschap ons momenteel nog steeds voorschotelt, zijn de oudste wereldculturen helemaal niet zo primitief als zij het (willen) doen voorkomen. Integendeel zelfs. De oudste culturen op deze Aarde geven blijk van een veel dieper inzicht in de onderlinge samenhang van Hemel en Aarde. Een inzicht waarvan onze huidige arrogante/onwetende maatschappij nog heel veel leren kan. Wanneer ik in mijn vorige blog sprak van de Oude Kosmische Kennis, dan doel ik hier dus op. Ik voel mij letterlijk geroepen om mijn specifieke ‘gewicht’, mijn kosmische bewustzijn, in de schaal te leggen om op die manier bij te dragen aan de verhoging van het collectieve bewustzijn op deze prachtige planeet.
Liefs
Ilse
Vergeet niet je (gratis) te abonneren op mijn YouTube-kanaal en/of volg me op Facebook of SoundCloud
Graag op de hoogte blijven? Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief!
Klik hier voor de volgende blogpost, en hier voor de vorige.